بیشتر خانم ها در طول بارداری از اینکه ریزش مویشان قطع می شود خوشحال می شوند، اما این شادی دوام چندانی ندارد و بعد از زایمان، تعداد موهایی که حین شامپو کردن می ریزد، بسیار بیشتر از قبل می شود. این ریزش کاملا طبیعی است و بعد از مدتی برطرف می شود، اما گاهی دلیل آن رژیم های غلط لاغری برای کاهش سریع اضافه وزن بعد از بارداری است.



بعد از زایمان، به دلیل تغییرات شدید هورمونی، کم خونی و استرس زایمان، ریزش موی خاصی رخ می دهد که معمولا گذراست، اما گاهی با ریزش موی با علت های دیگر از جمله ریزش موی آندروژنیک یا نوع مردانه همزمان می شود و به طور کامل بهبود پیدا نمی کند.



اغلب این ریزش در ناحیه گیج‌گاه و جلوی سر اتفاق می‌افتد و در اصطلاح به آن تلوژن افلوویوم (ریزش ناگهانی مو) گفته می‌شود.



در حالت عادی حدود 100 تا 120 تار مو در هر روز از دست می رود، اما بعد از زایمان این مقدار به روزانه 500 تار مو هم می رسد.



گاهی ممکن است هنگام شانه یا برس زدن دسته‌ای از موها جدا شوند یا موقع استحمام ریزش موی‌تان را بیشتر به چشم ببینید.

بیشتر خانم‌ها موهای‌شان از خط پیشانی می‌ریزد. بنابراین احتمال دارد جلوی موها کم پشت به نظر برسد.

چنین ریزش مویی یک مرحله موقتی در بدن است.

در چرخه طبیعی رشد موها، روزانه تعداد مشخصی از فولیکول‌های مو به مرحله استراحت وارد شده و در نتیجه موها می‌ریزند.


در دوران بارداری به دلیل افزایش سطح هورمون استروژن، موها در مرحله رشد خود، متوقف می‌شوند یعنی موهایی که اگر باردار نبودید از سرتان می‌ریختند، در دوران بارداری سرجای خود باقی می‌مانند. به همین دلیل طی بارداری موهای‌تان پرپشت‌تر به نظر می‌رسند.


بعد از این که زایمان کردید و سطح هورمون استروژن در بدن‌تان پایین آمد، تمام آن تارهای مویی که در مرحله رشد بودند وارد مرحله استراحت می‌شوند و می‌ریزند.

اگر ریزش موی بعد از زایمان بیش از یک سال طول بکشد، باید بررسی های بیشتر شامل آزمایش های هورمونی و آزمایش تیرویید انجام شود.

این ریزش موی شدید معمولا سه تا چهار ماه پس از زایمان شروع و طی ماه ششم بعد از زایمان کاهش می‌یابد، اما در برخی تازه مادران هم ممکن است تا یک سال پس از بارداری ادامه یابد.